Oğluşum Pazar gününden beri sesin kısık, çok fena oluyorum sesini duydukça ama hala düzelme yok neyse ki neşen yerinde. Dün akşamüstü kendi kendine el çırpmaya başladın alkışş deyince alkış yapıyorsun, bir de eline kumandayı verince tv'ye döndürüp orasına burasına basıyosun... zap yapmayı da bilirmiş :)
Ama iş emeklemeye gelince bir tembelsin ki sorma yere koyunca geri geri gelip koltuğun altına giriyosun hala dizlerinin üstünde ilerlemiyorsun, napalım belki de emeklemeden yürür benim oğluşum.
Geçen hafta arkadaşlarla yemeğe gittik yine kucak kucak gezdin ama tembel anne pek fazla foto çekmemiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder